Ze słomą w butach, czyli o sylwestrze słów kilka

Jak zapewne niektórzy z Was wiedzą, niedawno (a dokładniej w późne południe, w środę) wróciłam z wizyty u babci, gdzie spędziłam...Sylwestra ;) Dość nietypowy sposób jak na kogoś w moim wieku, w dodatku wszystko miało miejsce, gdzie technologia nie rządzi na codzień, ludzie bez internetu, tabletów, laptopów i innych diabłów mogą się spokojnie obyć. Ogólnie czas tutaj płynie wolniej, a świeże powietrze powoduje, że się śpi po 12h i człowiek szczególnie wyrzutów sumienia o to nie ma ;) 

W tej notce pokażę Wam okolice, opowiem jak spędziłam te kilka dni, zaś w następnej notce dowiecie się co ciekawego zrobiłam w pierwszy dzień Nowego Roku ;)

Święto spędziłam przednio, a dosłownie o północy wyszłam na dwór by zobaczyć...no właśnie, w oddali widać było fajerwerki, praktycznie z każdej strony świata bo nic nie było przysłonięte budynkami. Hałas nie był jakoś szczególnie donośny (w porównaniu z tym, co dzieje się w miastach), ale wystarczyło by rozdrażnić okoliczne psy. 

I szczerze powiedziawszy to gdy wróciłam do domu, zaczęłam sprawdzać pocztę i...się nieco załamałam. Serio, żyjąc sobie w oddali, tzw słodkiej niewiedzy, nie zdawałam sobie sprawy ile rzeczy do zrobienia czeka mnie po powrocie. Nie mówię, że wszystkie wiadomości wprowadziły mnie w stan osłupienia, bo tak strasznie to nie było ;) Ale dosłownie przeczytałam wszystko i... wyłączyłam. 

Mimo wszystko cieszę się, że taką krótką przerwę od technologii sobie mogłam zrobić, odświeżyło nieco umysł ;)

Dość smęcenia, czas na widoki!

niegdyś kurnik, aktualnie warsztat

drzewo, usytuowane tuż przy domu, jedno z nielicznych tak dużych drzew w okolicy

W maju towarzyszył mi właśnie ten kotek. Odnoszę wrażenie, że jeśli kot się przyzwyczai do człowieka, z czasem swym zachowaniem potrafi przypominać...psa, przychodzi na zawołanie, chodzi obok: wiernie i.. dumnie- ja na  kota przystało ;)

jedno z lepszych zdjęć, jakie kiedykolwiek udało mi się zrobić (pomijając dziwne szumy przy lewej łapie), to spojrzenie..

zdjęcie nie wyszło niestety jakościowo dobrze, co innego sam kot ;)

Jeśli tęsknicie za latem (a raczej za wiosną, majówką konkretnie) to dobrze, bo pomyślałam, że wstawię kilka zdjęć właśnie z maja 2011, zrobione jakoś krótko po maturach, kiedy faktycznie potrzebowałam sobie doładować akumulatory. 

w tle widać ślad cywilizacji: budowa autostrady. Wszak to okolice oddalone nawet o 10 km (tak, wiem, włóczykij ze mnie XD) to i tak jakoś psują ten cały krajobraz. Rzecz jasna budowa tej autostrady nadal trwa ;)

Nie jestem jakoś strasznie za krzyżami, wiarą itd., ale te smugi na niebie tak ciekawie się ze sobą zbiegły, że w sumie szkoda by było nie uwiecznić. Trochę takich symboli wiary w okolicy jest, trzeba by kiedyś się wybrać ponownie i je wszystkie sfotografować, może w te wakacje?... ;)

I na koniec...niebo! Majowym wędrówkom towarzyszyło mi piękne niebo i pozwoliłam je sobie uwiecznić, jakbym mogła to bym cały czas z głową w chmurach chodziła, a gdy nadchodzi noc to z kolei w gwiazdy: z racji, że nie ma zbyt wiele lamp ulicznych i są one w oddali, widoczność gwiazd jest rewelacyjna!

I na koniec filmik z chmurkami!

PS: w sumie w tytule jest mowa o butach, a tu ani śladu po nich! Więc sobie pomyślałam, że je zaprezentuję,  ci co je widują codziennie najprawdopodobniej się nie przerażą, ba! Niektórzy wysnuli jakieś dziwne teorie co do właściwości leczniczych/odurzających moich kolan XD 

torba: wyczajona na allegro; glany: mają tyle lat, że już sama nie wiem skąd je mam; spodnie: Kappahl